فرانسه
September 20th, 2008
<![CDATA[
راهنمایی که بودم کلاس زبان می رفتم. از خونمون تا کلاس راه نسبتا دوری بود. اون موقعها تاکسی یا اینقدر مد نبود یا من پول نداشتم. بعضی ترمها ساعت ۱۰ شب میرسیدم خونه. ولی ولش نکردم. یک ترم هم به خاطر اینکه شاگرد اول شدم، شهریه نصفه دادم. زنگ زدم مامانم، ازش اجازه گرفتم و رفتم برای خودم یک بستی، جایزه خریدم. یک ضرب ۱۲ ترم را پشت سر هم خوندم. کلاس اول دبیرستان ترم ۱۲ رو تموم کردم. کوچکترین نفر بزرگتر من از دانشجوی سال دوم دانشگاه بود.
ترمهای هفت و هشت، یکی دو تا از بچهها پیگیر شدند که موسسه کلاس فرانسه برگزار کنه.تعداد افراد به حدنصاب نرسید. با دخترها به حد نصاب میرسید ولی به دلیل محدودیتی که موسسه تو اون سالها در برگزاری کلاسهای مختلط داشت، کلاس تشکیل نشد.
اسم یکی از بچهها یادمه، فروهشت تهرانی. خیلی پسر خوبی بود. یادمه برام یه دیکشنری Webster از جلوی دانشگاه خرید به قیمت ۲۰۰ تومن.
اون موقعها کلاسهای آموزش زبان اینقدر زیاد نبود، منهم خیلی به فکر نرسید برم یک کلاس فرانسه یک جای دیگه پیدا کنم. سعی کردم خودم بخونم. کتاب آموزش فرانسه مژه رو که اون سالها تو بورس بود، پولش رو جور کردم و خریدم. نوار و سی دی این حرفها هم که خیلی لوکس بود. اینقدر تلفظ فرانسه متفاوته که به صفحه دوم، سوم نتونستم برسم.
گذشت و گذشت، تا اینکه پارسال، دوباره به صرافت فرانسه خوندن افتادم. یکی دو تا از همکارها که فرانسه بلد بودند، کتاب Café Cerem (بخوانید کفه کغم) رو معرفی کردند. جاتون خالی یک بیست سی تومنی هم پیاده شدم. تفاوت این کتاب با مژه مثل تفاوت کتابهای آموزش زبان امروزی مثل Headway و Interchange با کتابهایی که ما میخوندیم مثل 900 و Oxford میمونه. اون موقعها کتابهای آموزشی، خیلی خشک و جدی بودند. اکثر حجم کتاب نوشته بود. شکل یا نبود یا در حد چند طرح خطی ساده بود. الان همه کتابها رنگارنگ و بیش از ۵۰ درصد کتاب عکس و نقاشی رنگیند.
این کتاب هم به من وفا نکرد و عملا نتونستم بخونمش. بیشتر به خاطر همون تلفظ عجیب و غریب فرانسه. تا اینکه دل و زدم به دریا، سه چهار ماه پیش رفتم کلاس اسم نوشتم. تو این کلاس Compus درس میدهند. کتاب خوبیه. سی دی هم داره.
تا حالا که سه ترم رو تونستم بخونم. یکی دو هفته دیگه ترم سه تموم میشه. از اینکه تو همین دو سه ماهه، چیزهای ساده را میتونم بخونم، خیلی لذت میبرم. خدا کنه بتونم تا یک جایی که به درد بخوره ادامه اش بدم. البته فکر کنم ترم دیگر رو به دلیل فشار کار نتونم بخونم.
BON COURAGE
]]>
Posted in Uncategorized | Comments (7)
September 22nd, 2008 at 10:15 am
بابا ول کن این پول را برو فرانسه یاد بگیر تا عاقبت به خیر شوی . با ارزوی سربلندی ، شادابی و موفقیت روز آفزون برای شما
October 10th, 2008 at 11:55 pm
برات آرزوی موفقیت میکنم
October 12th, 2008 at 6:26 pm
بهزاد جان. ممنون
October 20th, 2008 at 2:50 pm
سلام
با نوشتاری در مورد احمد محمود به روزم ومنتظر حضورت.
شاد باشی.
October 20th, 2008 at 6:53 pm
کی آپ دیت می کنی ، چقدر دیگه سر بزنیم مردیم دیگه
October 30th, 2008 at 7:21 pm
سلام داشتم راجع به کافه کخم میگشتم بلکه سی دی جدیدش دستمبیاد اتفاقی نوشتتونو خوندم .من 3 ترم کافه کخم خوندم و راضیم ازش .در کل فرانسه با انگلیسی قابل مقایسه نیست .نمیشه ولش کرداصلا.بهر حال موفق باشین
March 25th, 2013 at 3:52 pm
مرسیییییی